Ημερολόγιο, Διαδρομή 2: Milano αλέ-ρετούρ
Ξεκινάμε με το κάμπριο του «Πρίγκηπα» λίγο έξω απ’ το Μιλάνο. Είναι ανήσυχος όλη μέρα γιατί κάποιον περιμένει. Τον αφήνουμε να βρει τον πιο μυρωδάτο βασιλικό ενώ κατευθυνόμαστε νότια, προς τη Φλωρεντία.
Πολύτιμα εκθέματα σε κοινή θέα όσο συζητάμε με έναν αληθινό δανδή, τον Wanny Di Filippo, για αυτά που μετράνε στη ζωή: υγεία, ελευθερία, φιλία.
Το μεσημέρι κατευθυνόμαστε στο παραθαλάσσιο Castiglione della Pescaia, αλλά τζίφος. Αντί για θαλασσινά, οι ψαράδες έβγαλαν έναν κλώνο του Marc Bolan που φοράει Gucci και τραγουδάει «τι θ’ απογίνουμε τώρα που μεγαλώσαμε»;
Ίσα που προλαβαίνουμε να κατεβούμε στο Bagnoregio, εκεί που ο Fellini γύρισε το “La Strada”. Ένας στωικός σχοινοβάτης θα «περπατήσει» απόψε πάνω απ’ την πλατεία του χωριού.
Επιστροφή το πρωί στο Milano, αυτή τη φορά μέσα στην πόλη. Θα χρειαστούμε σίγουρα GPS – που είναι επιτέλους η Sunnei;
Στο μετρό ένας τύπος κοιτάζει μια κοπέλα. Θέλει να της μιλήσει αλλά ξέρει πως είναι πολύ καλή για την πάρτη του. Ξαφνικά υπερίπταται της πόλης και την παρακολουθεί διακριτικά. Τη βλέπει να αγοράζει τσιγάρα, να τσατίζεται με τους οδηγούς, να αράζει σπίτι.
The Good Italian II – The Prince goes to Milan, Emanuele Di Bacco – Caruso (06:40), location: Milan
Wanny Di Filippo’s Florence, Daniel Riera – Nowness (02:18:00), location: Florence
Cosa faremo da grandi?, Tommaso Ottomano – Gucci | Lucio Corsi (08:23), location: Castiglione della Pescaia (Tuscany)
The Funambulist Dream, Yuri Pirondi, Ines von Bonhorst – Siviglia (10:31), location: Civita di Bagnoregio (Lazio)
Where is Sunnei?, Van Khokhlov – Sunnei (01:00), location: Milan
Greta, Van Khokhlov – Melampo, Lucio Vanotti, Archivio, N 21, Gabriele Colangelo, Samsoe Samsoe, #specialbeauties (03:58), location: Milan
Όλοι κάτι ψάχνουν, το θέμα είναι να το ξέρεις και να το ζητάς. Είτε αυτό είναι μια κουβέντα με την κόρη κόρη σου, είτε «υγεία, ελευθερία και φιλία», είτε μια σχέση με μια κοπέλα πάνω από τα κυβικά σου, είτε εσωτερική γαλήνη ή απλά ένα μαγαζί με ρούχα.
Η μόδα γίνεται ακούσια αφορμή για έξι πορτραίτα ανθρώπων που οδηγούνται απ’ τις επιθυμίες τους. Είναι αλήθεια πως κάπως έτσι ορίζεται η παρόρμηση ή/και η τέχνη του να ζεις τη στιγμή. Άλλωστε όπως λέει και το τραγούδι του Lucio Corsi (που θέλει να κάνει το album του κανονική ταινία, μέσα από ένα art rock project με την αρωγή και της Gucci) «ούτε κι όταν γεράσεις δεν θα ξέρεις τι θα απογίνεις τώρα που μεγάλωσες».
Όχι ακριβώς “una faccia, una razza”, αλλά σίγουρα αυτό είναι κάτι που μοιάζουμε με τους Ιταλούς. Γι’ αυτό και αυτούς τους έξι χαρακτήρες που δεν κρύβουν τι θέλουν, κάπου τους έχεις ξαναδεί και πάνω κάτω για τις ίδιες αξίες μονολογούσαν.
