Παραγωγή: Rai Cinema, 2019 – 129’
Σκηνοθεσία: Πιέτρο Μαρτσέλο
Σενάριο: Μαουρίτσιο Μπράουτσι, Πιέτρο Μαρτσέλο
Ηθοποιοί: Λούκα Μαρινέλι, Κάρλο Τσέκι, Μάρκο Λεονάρντι
Μουσική: Μάρκο Μεσίνα, Σάσα Ρίτσι
Με Ελληνικούς υπότιτλους
Το μυθιστόρημα Μάρτιν Ίντεν αφηγείται την ιστορία μας, την ιστορία όσων διαμόρφωσαν την παιδεία τους στον δρόμο και όχι στους κόλπους της οικογένειας ή στο σχολείο. Είναι το μυθιστόρημα των αυτοδίδακτων και όσων είχαν πιστέψει στην παιδεία ως μέσο χειραφέτησης και απογοητεύτηκαν.
Πέρα από την πρώτη ανάγνωση όμως ο Μάρτιν Ίντεν δεν είναι μόνο η ιστορία του φιλόδοξου νεαρού λαϊκής καταγωγής που θέλει να γίνει συγγραφέας για να κατακτήσει την καρδιά της ευκατάστατης κοπέλας του: είναι επίσης η προσωπογραφία του πετυχημένου καλλιτέχνη, καθώς και η σκοτεινή αυτοπροσωπογραφία του Τζακ Λόντον, που μοιραία απολλύει το νόημα της τέχνης του.
[Πιέτρο Μαρτσέλο]
MARTIN INTEN
Ο ναυτικός Μάρτιν Ίντεν σώζει τον Αρτούρο, με καταγωγή από μεγάλη οικογένεια της βιομηχανικής αστικής τάξης. Για να τον ευχαριστήσουν, οι γονείς του Αρτούρο τον προσκαλούν στο σπίτι τους όπου γνωρίζει την Έλενα, την όμορφη αδελφή του Αρτούρο, που την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά. Η Έλενα, με την μόρφωσή της και τους λεπτούς τρόπους της, γίνεται η εμμονή του Μάρτιν καθώς το σύμβολο της κοινωνικής τάξης όπου ο ναυτικός φιλοδοξεί να ενταχτεί. Με μεγάλο προσωπικό κόστος ο Μάρτιν αντιμετωπίζει τα εμπόδια της ταπεινής του καταγωγής κυνηγώντας το όνειρο να γίνει συγγραφέας και, υπό την επήρεια του γέρου διανοουμένου Ρους Μπρισέντεν, προσεγγίζει τους σοσιαλιστικούς κύκλους μπαίνοντας σε τροχιά σύγκρουσης με την Έλενα και τον κόσμο της.
Πιέτρο Μαρτσέλο (Καζέρτα, 1976)
Σπούδασε στην Σχολή Καλών Τεχνών της Νάπολι, και ασχολήθηκε με το ντοκιμαντέρ με έργα όπως Il cantiere (Το εργοτάξιο 2004), La baracca (Η παράγκα 2005), Il passaggio della linea (Η υπέρβαση της γραμμής 2007) Il silenzio di Pelešjan (Η σιωπή του Pelešjan 2010) και Marco Bellocchio, Venezia 2011 (Μάρκο Μπελόκιο, Βενετία 2011 2011). Με La bocca del lupo (Το στόμα του λύκου 2009) τιμήθηκε με τον Δαυίδ του Ντονατέλο καλύτερου ντοκιμαντέρ. Το 2015 εγκατέλειψε την δική του «ζώνη άνεσης» και σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία μεγάλου μήκους με τίτλο Bella e Perduta (Ωραία και χαμένη).
Λούκα Μαρινέλι (Ρώμη, 1984)
Πρωταγωνίστησε με μεγάλη επιτυχία στην ταινία La solitudine dei numeri primi (Η μοναξιά των πρώτων αριθμών 2010). Το 2013 ήταν υποψήφιος στα Δαυίδ του Ντονατέλο, στα Nastro d’argento και στη Χρυσή Σφαίρα καλύτερου πρώτου ανδρικού ρόλου για την ταινία Tutti i santi giorni (Κάθε ευλογημένη μέρα). Με Non essere cattivo (Μην είσαι κακός 2015) του Κλάουντιο Καλιγκάρι τιμήθηκε με το βραβείο Premio Pasinetti καλύτερου ηθοποιού στο Φεστιβάλ της Βενετίας. Την ίδια χρονιά έλαβε μέρος στην ταινία Lo chiamavano Jeeg Robot (Τον έλεγαν Τζίγκ) του Γκαμπριέλε Μαϊνέτι, και τιμήθηκε με το Δαυίδ του Ντονατέλο καλύτερου δεύτερου ανδρικού ρόλου. Το 2017 υποδύθηκε τον Φαμπρίτσιο Ντε Αντρέ στην τηλεοπτική σειρά Fabrizio De André – Principe libero (Φαμπρίτσιο Ντε Αντρέ – Ελεύθερος πρίγκιπας) και έλαβε μέρος στην τηλεοπτική σειρά Trust του Danny Boyle (2017).
