Παραγωγή: Fandango, Rai Cinema, 2020 – 109’
Σενάριο: Πιέτρο Καστελίτο
Σκηνοθεσία: Πιέτρο Καστελίτο
Ηθοποιοί: Μάσιμο Ποπολίτσιο, Μανουέλα Μαντράκια, Πιέτρο Καστελίτο, Τζόρτζο Μοντανίνι, Ντάριο Κάσινι, Ανίτα Καπριόλι
Μουσική: Νικολό Κοντέσα
Με Ελληνικούς υπότιτλους
Στον κόσμο των Αρπαχτικών τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται και όλοι παίζουν έναν ρόλο, οι γενιές δεν επικοινωνούν και πάνω απ’ όλα κανένας δεν ακούει και όλοι υψώνουν τη φωνή τους. Ο τριαντάχρονος σκηνοθέτης Πιέτρο Καστελίτο στην πρώτη του ταινία προβάλλει ένα γνώρισμα που προσέξαμε στις ταινίες όπου ήταν πρωταγωνιστής: δεν ξέρει ποτέ κανείς τι θα πει, ο Καστελίτο είναι απρόβλεπτος και αιφνιδιαστικός. Το ίδιο συμβαίνει στην ιστορία αυτή γραμμένη από τον ίδιο πριν μερικά χρόνια, στην οποία στηλιτεύει την υποκρισία ενός αστικού και πνευματικού κόσμου που δεν διαφέρει και πολύ από τον κόσμο στον οποίο μεγάλωσε ο ίδιος, ενώ δείχνει κάποια επιείκεια για τους λαϊκους ανθρώπους της υπαίθρου αν και δεν λείπει να τονίσει τις τρομακτικές πράξεις τους, την ενίοτε παραβατική συμπεριφορά τους και την οπλοκατοχή τους. (Μάουρο Ντοντζέλι)
Τα αρπαχτικά
Είναι νωρίς το πρωί, η θάλασσα της Όστια είναι ήρεμη. Κάποιος χτυπάει στο σπίτι μιας κυρίας: θέλει να της πουλήσει ένα ρολόι. Μερικές ημέρες μετά, πάλι νωρίς το πρωί, ένας νέος λέκτορας Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο θα εξαιρεθεί από την ομάδα που πρόκειται να ξεθάψει το σώμα του Νίτσε. Δυο αδικίες. Δυο οικογένειες φαινομενικά ασύμβατες: η οικογένεια Παβόνε και η οικογένεια Βιζμάρα. Μεγαλοαστοί και διανοούμενοι τα μέλη της πρώτης, προλετάριοι και φασίστες της δεύτερης. Δυο αντιφατικοί πόλοι που ζουν στην ίδια αστική ζούγκλα, τη Ρώμη. Ένα απλό ατύχημα θα οδηγήσει τους δυο πόλους στη σύγκρουση. Και η τρέλα ενός 25χρονου θα φανερώσει το πραγματικό πρόσωπο του καθενός γιατί κανένας τους δεν είναι αυτό που δείχνει να είναι. Γιατί όλοι τους είναι αρπαχτικά.
Πιέτρο Καστελίτο (Ρώμη, 1991)
Γιος του Σέρτζο Καστελίτο και της Μάργκαρετ Ματσαντίνι, σπούδασε Φιλοσοφικά στο Πανεπιστήμιο της Ρώμης. Το 2004 σε ηλικία μόλις δεκατριών χρόνων έλαβε μέρος στην ταινία που σκηνοθέτησε ο πατέρας του με τίτλο Non ti muovere (Μην κουνιέσαι 2004). Έλαβε μέρος σε άλλες ταινίες με σκηνοθέτη τον πατέρα του, όπως La bellezza del somaro (Η ομορφιά του γάιδαρου 2010) και Venuto al mondo (Γεννημένος 2012). Ακολουθούν ταινίες με άλλους σκηνοθέτες όπως È nata una star? (Γεννήθηκε ένα αστέρι; με σκηνοθέτη τον Λούτσιο Πελεγκρίνι, 2012), Scaringi in La profezia dell’armadillo (Η προφητεία του αρμαντίλου, με σκηνοθέτη τον Σκαρίντζι, 2018) και Freaks Out με σκηνοθέτη τον Μαϊνέτι (2020). Το 2020 σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία, I Predatori (Τα αρπαχτικά), με πρωταγωνιστή τον ίδιο, με την οποία κέρδισε το βραβείο Premio Orizzonti καλύτερου σεναρίου στο Φεστιβάλ της Βενετίας, ένα Δαυίδ του Ντονατέλο και ένα Nastro d’argento καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη.
