“Αυτοί οι άνθρωποι μου έλεγαν για τη ζωή τους, για τη σχέση τους με τη γη και την ιστορία του τόπου όπου είχαν γεννηθεί. Από αυτή την ενίοτε ειρωνική ενίοτε επώδυνη πλοκή της προσωπικής τους ιστορίας με την έξυπνη, έμπειρη και οξυδερκή μαγειρική τους έβγαινε το βαθύ νόημα της Ιταλικής κουζίνας: η σοφία της, η γεύση της, ο σεβασμός στα προϊόντα της γης και της θάλασσας, η βιωσιμότητά της. Αυτοί οι άνθρωποι ήταν η απόδειξη ότι η νεωτερικότητα βρίσκεται σε ριζική σύγκρουση με τον πολιτισμό τους. Μια σύγκρουση που έφτανε στην καρδιά του προβλήματος. 

Η σωστή διατροφή απαιτεί τον σεβασμό στους κατάλληλους χρόνους, τον σεβασμό στις εποχές, τη γη και τη θάλασσα, με άλλα λόγια όσα η νεωτερικότητα δεν κάνει. Πρόκειται για σύγκρουση συμφερόντων, για αντίσταση, για μια καινούρια πρόταση ζωής που έρχεται από το παρελθόν, όμως διατηρεί την επικαιρότητά της. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια δημιούργησα βιβλία και παραστάσεις με στόχο την συνένωση της κουζίνας με την τέχνη, και την ανάδειξη της προσωπικής μου οπτικής γωνίας πάνω στα γαστρονομικά πράγματα. Με γέμισε συγκίνηση και θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτή τη συγκίνηση, η ύπαρξη άξιων ανθρώπων ικανών να δημιουργούν και να αναδημιουργούν χειρονομίες γεμάτες σοφία και βαθεία πείρα. Η ύπαρξή τους προηγείται της επεξεργασίας μου και το βλέμμα μου θέλησε να σταματήσει πάνω τους προκειμένου οι ιδεολογικές και αν θέλουμε πολιτικές μου πρωτεραιότητες να συναντήσουν την καθημερινότητα των χειρονομιών τους, των τόπων τους, των προσώπων τους και των ιστοριών τους. Το δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ αποτελεί το εργαλείο που καθιστά εφικτή αυτή τη συνάντηση: δεν παραιτούμαι από τη ματιά μου, όμως την αφήνω να υπάρχει μέσα στην πραγματιτκότητά τους. Ως εκ τούτου η ταινία αποτελεί καρπό πολυετούς έρευνας με το πέρας της οποίας θέλω επιτέλους να μπορώ να ξοδέψω λίγο χρόνο παρέα με αυτούς τους ανθρώπους που έκαναν εφιτκή την έρευνά μου. Μέχρι τώρα ήταν σαν να τους είχα προσεγγίσει από μακριά. Τώρα θέλω να ζήσω μαζί τους και μαζί τους να ωριμάσει την αφήγηση και το νόημα των πραγμάτων. Μέσα μου και προς το κοινό”.

[Ντανιέλε ντε Μικέλε]

Ντανιέλε ντε Μικέλε (καλλιτεχνικό όνομα: Ντονπάστα)

Σύμφωνα με τους «New York Times» πρόκειτα για “ένα (και κατά κάποιο τρόπο μοναδικό) από τους πιο εφευρετικούς ακτιβιστές του φαγητού”. Συνεργάζεται με Geo And Geo (RAI3), La Effe, Fahreneith (Radio3). Το 2014 δημοσίευσε Artusi Remix (Μονταντόρι), καρπό της συνεργασίας του με την Επιστημονική Επιτροπή Casartusi. Για την Treccani και την «Corriere della Sera» επιμελήθηκε την διαδικτυακή σειρά “Οι γιαγιάδες της Ιταλίας στην κουζίνα”, ταξίδι γνωριμίας με είκοσι γιαγιάδες από τις είκοσι περιφέρειες της Ιταλικής επικράτειας. Η πρώτη του δουλειά, “Food sound system”, έγινε βιβλίο από τις εκδόσεις Kowalski, και παράσταση πολυμέσων με εμφανίσεις σε όλο τον κόσμο τα τελευταία δέκα χρόνια. Το 2009 ακολούθησε “Wine Sound System”, από τις εκδόσεις Kowalski. Τον Φεβρουάριο του 2013 κυκλοφόρησε το τρίτο του βιβλίο: “La Parmigiana e la Rivoluzione”. Συνεργάζεται με τις εφημερίδες «Repubblica», «Corriere della Sera» και «Left», και με Alias, Fooding.