Παραγωγή: Titania, Rai, EOS Entertainment, 2008 – 130’
Σκηνοθεσία: Άντζελο Λογκόνι
Σενάριο: Τζέιμς Κάρινγκτον, Αντρέα Πουργκατόρι
Ηθοποιοί: Alessio Boni, Paolo Briguglia, Sarah Felberbaum, Claire Keim, Jordi Molla, Elena Sofia Ricci, Banjamin Sadler
Μουσική: Luis Bacalov
Με Ελληνικούς υπότιτλους
Μια τρικυμιώδης ζωή, που την έζησε έντονα και χωρίς σταματημό. Απέκτησε φήμη και δόξα, κέρδισε την αγάπη και την προστασία των ισχυρών της εποχής και όπου και να πήγαινε, προηγείτο η φήμη του σπάνιου ταλέντου του. Όμως προτιμούσε να κάνει παρέα με τους απλούς ανθρώπους. Γνώρισε την εξορία, το φόβο, την καταφρόνια, τη ντροπή. Αναζήτησε τον καβγά, τη βία, τη σύγκρουση. Και ο θάνατός του μοιάζει με παιχνίδι της ιστορίας. Η ταινία προσπαθεί να διηγηθεί την ιστορία του, να περιγράψει τη ζωή και την προσωπικότητα του Καραβάτζο με το φώς και τις σκιές που χαρακτήρισαν την ύπαρξή του και δημιούργησαν το μύθο του.
ΚΑΡΑΒΑΤΖΟ
Αυτή είναι η ιστορία της βασανισμένης ζωής του Μικελάντζελο Μερίζι, του Καραβάτζο, από τα πρώτα νιάτα του μέχρι τον θάνατο στην παραλία του Πόρτο Έρκολε. Τα χρόνια που έζησε στη Ρώμη, έπειτα στη φυλακή, τη φυγή στη Νάπολη και στη Μάλτα, και αργότερα στις Συρακούσες. Έζησε μια σύντομη ζωή, τον κυριαρχούσε το πάθος και μια καινοτόμα δημιουργικότητα που ενοχλούσε τον ακαδημαϊσμό και τις συμβάσεις της εποχής του.
Μικελάντζελο Μερίζι (Μιλάνο, 1571 – Πόρτο Έρκολε, 1610)
Ο Καραβάτζο υπήρξε ανατρεπτικός καλλιτέχνης, και ως εκ τούτου οι σύγχρονοί του συχνά δεν τον αγαπούσαν πολύ. Ταξίδεψε σε όλη την Ιταλία για να ξεφεύγει από τους πολλούς εχθρούς του. Μιλάνο, Φλωρεντία, Ρώμη, Νάπολη και Μάλτα: πέντε πόλεις, δεκαπέντε τοποθεσίες και σαράντα έργα, όπως Αγόρι δαγκωμένο από σαύρα, Αυτοπροσωπογραφία ως Βάκχος, Κλήση του αγίου Ματθαίου, Ιουδήθ και Ολοφέρνης, Μέδουσα, Δαβίδ και Γολιάθ, Τα Επτά Έργα της Ευσπλαχνίας, που εκτίθενται στα σημαντικότερα μουσεία της Ιταλίας και του κόσμου, καθώς σε τοποθεσίςς όπως η εκκλησία του Σαν Λουίτζι ντει Φραντσέζι, Σάντα Μαρία ντελ Πόπολο και Σαντ’Αγκοστίνο στη Ρώμη, Πίο Μόντε ντέλα Μισερικόρντια στην Νάπολη και στην Μητρόπολη του Αγίου Ιωάννη στη Μάλτα, που παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην ταινία.
Άντζελο Λογκόνι (Μιλάνο, 1956)
Σπούδασε θέατρο στη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Piccolo Teatro του Μιλάνου και ύστερα από μια σύντομη καριέρα ως ηθοποιός, άρχισε να ασχολείται με την θεατρική, τηλεοπτική κι κινηματογραφική σκηνοθεσία. Για την τηλεόραση έγραψε σενάρια για σειρές και είχε την επιμέλεια σε εκπομπές ποικίλης ύλης. Το 1988 έγραψε το θεατρικό Naja, που κέρδισε το Βραβείο Premio Riccione Ater και αντιπροσώπευσε την Ιταλία στο Διεθνές Φεστιβάλ θεάτρου στο Καράκας ενώ διασκευάστηκε και για τον κινηματογράφο (1995). Το 1988 έγραψε και σκηνοθέτησε το θεατρικό έργο Uomini senza donne (Άνδρες χωρίς γυναίκες), που διασκευάστηκε και αυτό για το κινηματογράφο. Έλαβε μέρος ως ηθοποιός στην ταινία Laura non c’è (Η Λάουρα δεν είναι εδώ, 1998) του Αντόνιο Μπονιφάτσο, και το 2014 σκηνοθέτησε Maldamore (Η αρρώστια του έρωτα).
Αλέσιο Μπόνι (Σάρνικο, 1966)
Έκανε το ντεμπούτο ως ηθοποιός στην τηλεοπτική ταινία Il mago (Ο μάγος 1990) του Έτσιο Πασκούτσι μαζί με τον Άντονι Κουΐν. Έπειτα σπούδασε στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης της Ρώμης. Το 1991 έλαβε μέρος στην ταινία του Ίταλο Μοσκάτι Gioco perverso. Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90 ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με την τηλεόραση όπου πρωταγωνιστεί σε πολλές σειρές και δραματοποιημένες βιογραφίες. Το 2003 πρωταγωνίστησε στην ταινία La meglio gioventù (Τα καλύτερα νιάτα) του Μάρκο Τούλιο Τζορντάνα και κέρδισε το Nastro d’argento καλύτερου πρωταγωνιστή. Μαζί με τον Τζιορντάνα πρωταγωνίστησε σε άλλες δυο ταινίες: Quando sei nato non puoi nasconderti (2005), για την οποία κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού, και Sanguepazzo (2008).
