Παραγωγή: Bibi Film, Rai Cinema, 2012 – 105’
Σκηνοθεσία: Λουίτζι Λο Κάσιο
Σενάριο: Λουίτζι Λο Κάσιο
Ηθοποιοί: Λουίτζι Λο Κάσιο, Ρομπέρτο Ερλίτζκα, Κατρινέλ Μάρλον
Μουσική: Αντρέα Ρόκα
Με Ελληνικούς υπότιτλους
Στην πρώτη ταινία του Λουίτζι Λο Κάσιο αναπνέει κανείς μια αύρα κοινωνικής στράτευσης και ηθικής έντασης. Ο σκηνοθέτης, και ταυτόχρονα ηθοποιός, όπως και ο χαρακτήρας που τον έκανε διάσημο (ο Πεπίνο Ιμπαστάτο του Μάρκο Τούλιο Τζιορντάνα), ονειρεύεται να αλλάξει τον κόσμο και να τον κάνει λιγότερο άδικο και περισσότερο καθαρό. Αυτός είναι ο λόγος που επινόησε και ερμήνευσε τον Μικέλε Γκρασαντόνια, ένας άνθρωπος που πιστεύει στην αξία της πολιτικής δράσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης.
Ο Λο Κάσιο ασχολείται εδώ με ένα κρίσιμο θέμα με ύφος καθαρό και λιτό καταγγέλνοντας την πολιτική αδιαφορία, τις παθογένειες του δικαστικού συστήματος, τα κοινωνικά συμβόλαια βασισμένα στην ιδιοτέλεια, την αδιαφορία και τη ξεδιαντροπιά. La città ideale, Η ιδανική πόλη, με αξιοσημείωτη συμβολική δύναμη ανεβάζει στην οθόνη την πληγή όσων αισθάνονται και είναι «διαφορετικοί» σε σχέση με την κυρίαρχη νοοτροπία. Ο Λο Κάσιο αναδεικνύει την πληγή, εστιάζει πάνω της και την εξετάζει μέσα από τον χαρακτήρα του συνοδεύοντας τον με τον φακό μέσα στους μηχανισμούς της δικαιοσύνης και της ανθρώπινης (μη) κατανόησης. Φυλακισμένος από τους δαίμονές του, ο οικολόγος Γκρασαντόνια καλλιεργεί όνειρα, ελπίδες και ψευδαισθήσεις που τα αφηγείται η στιβαρή ερμηνεία του Λο Κάσιο, ο οποίος με την Ιδανική πόλη κάνει ένα σημαντικό και ώριμο ντεμπούτο.
La città ideale | Η ιδανική πόλη
Ο αρχιτέκτονας Μικέλε Γκρασαντόνια από τη Σικελία, όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, μετακομίζει στην Τοσκάνη, στη Σιένα, που θεωρεί την ιδανική πόλη. Στη Σιένα καλλιεργεί τα οικολογικά του ιδανικά καταργώντας το αυτοκίνητο, το τρεχούμενο νερό και την ηλεκτρική ενέργεια, μαζεύοντας τα όμβρια ύδατα και παράγοντας ηλεκτρικό ρεύμα με διάφορα συστήματα. Λόγω της οικολογικής του συνείδησης οι συνάδελφοι δεν τον συμπαθούν πάντα, όμως τον εκτιμούν ώσπου ένα διπλό ατύχημα ανατρέπει όλη του τη ζωή. Ένα βράδυ με βροχή τρακάρει ένα παρκαρισμένο αυτοκίνητο. Μερικά χιλιόμετρα πιο πέρα βρίσκει το πτώμα ενός ανθρώπου στην άσφαλτο. Καλεί την άμεση δράση, η τροχαία τον ανακρίνει. Το τρακαρισμένο αυτοκίνητο και μερικές άτυχες συμπτώσεις οδηγούν τους αστυνομικούς στο συμπέρασμα ότι ο δράστης είναι ο ίδιος ο Γκρασαντόνια. Έτσι αρχίζει μια παράδοξη περιπέτεια και μια αγχώδης αναζήτηση της αλήθειας. Ο Μικέλε διακατέχεται από πολλές, μικρές «εμμονές», πάνω απ’ όλες η εντιμότητα, διότι ο ιδανικός κόσμος είναι καρπός καθημερινού και επίμονου μόχθου. Πάντα χαμηλών τόνων, πάντα ευγενικός και πράος, ο πρωταγωνιστής κατρακυλάει σε έναν δικαστικό εφιάλτη που τον αποξενώνει από φίλους και συμπολίτες. Περιθωριοποιημένος και δυσφημισμένος, θα ανακαλύψει ότι κάτω από μια «φυσιολογική» επιφάνεια η ιδανική πόλη κρύβει τέρατα.
Λουίτζι Λο Κάσιο (Παλέρμο, 1967)
Ο Λο Κάσιο γράφει το σενάριο και πρωταγωνιστεί στην «Ιδανική πόλη» αφού έγραψε και σκηνοθέτησε διάφορα θεατρικά έργα με παρόμοια θεματική. Η ταινία, η πρώτη που ο Λο Κάσιο σκηνοθέτησε, παρουσιάστηκε στο 69° Φεστιβάλ της Βενετίας, και εδώ ο Λο Κάσιο είναι και ο πρωταγωνιστής.
Η καριέρα του Λο Κάσιο όμως αρχίζει στην άλλη μεριά του φακού. Μετά το δίπλωμα που απέκτησε το 1992 στην Ακαδημία δραματικής τέχνης, ασχολείται με το θέατρο και το 2000 κάνει το κινηματογραφικό ντεμπούτο με την ταινία I cento passi (Τα εκατό βήματα), που θα κερδίσει το Δαυίδ του Ντονατέλο καλύτερου πρωταγωνιστή, και το 2001 ακολουθεί το βραβείο Coppa Volpi καλύτερου ηθοποιού στη Βενετία με την ταινία La luce dei miei occhi (Το φως των ματιών μου) και το 2004 το Nastro d’argento καλύτερου πρωταγωνιστή με την ταινία La meglio gioventù (Χρυσά νιάτα). Το 2020 κέρδισε το Δαυίδ του Ντονατέλο καλύτερου δεύτερου ρόλου με την ταινία Il Traditore (Ο Προδότης) και το 2018 εκδίδει το πρώτο του βιβλίο με τίτλο Ogni ricordo un fiore (Κάθε ανάμνηση ένα λουλούδι) από τις εκδόσεις Φελτρινέλι.
