Παραγωγή: Stemal Entertainment, 2017 – 84′
Σκηνοθεσία: Πάολο Ταβιάνι, Βιτόριο Ταβιάνι
Σενάριο: Πάολο Ταβιάνι, Βιτόριο Ταβιάνι
Ηθοποιοί: Λούκα Μαρινέλι, Βαλεντίνα Μπελέ, Λορέντσο Ρίκελμυ
Μουσική: Τζούλιο Ταβιάνι, Καρμέλο Τράβια
Με Ελληνικούς υπότιτλους
Ένα από τα αγαπημένα θέματα των αδελφών Ταβιάνι είναι η αναζήτηση της ποίησης μέσα από φαινομενικά ασύμβατα πολιτικά και κοινωνικά γεγονότα. Στο ταξίδι αυτογνωσίας που τους οδήγησε σε μια αγροτική και νοσταλγική Ιταλία διασκεύασαν το ομότιτλο βιβλίο του Μπέπε Φενόλιο. Οι Ταβιάνι αφηγούνται τον πόλεμο αρνούνται όμως να εστιάσουν στις εχθροπραξίες και από την Ιστορία αφήνουν μονάχα τους πρωταγωνιστές, γυμνούς μπροστά στην φρίκη και την ερήμωση. Η κινηματογραφική αφήγηση προχωράει μέσα από εμβληματικά επεισόδια, και στιγμές και πρόσωπα που ενσαρκώνουν στην ουσία της την ανθρώπινη συνθήκη. Σημαντική είναι η συνάντηση του Μίλτον με τους γονείς του, που αποτελεί βουβή επιτομή της λύπης των οικογενειών που έχασαν τα παιδιά τους εξαιτίας του πολέμου διατηρώντας όμως την ελπίδα να τα ξαναδούν ζωντανά αν και μόνο για μια φευγαλέα στιγμή.
Una questione privata | Μια ιδιωτική υπόθεση
Βασισμένη στο ομότιτλο μυθιστόρημα του Μπέπε Φενόλιο, Μια ιδιωτική υπόθεση αφηγείται την ιστορία του αντάρτη Μίλτον, των συντρόφων του και της αγαπημένης του. Μετά την επιστροφή στην έπαυλη όπου γνώρισε τη Φούλβια, ο Μίλτον ανακαλύπτει ότι ίσως η κοπέλα και ο καλύτερός του φίλος Τζιόρτζιο ερωτεύτηκαν. Στην προσπάθειά του να καταλάβει τι συμβαίνει, ο Μίλτον ξεκινάει ένα ταξίδι στο πράσινο και ομιχλώδες τοπίο της περιοχής των Λάγκε που είναι επίσης ένα ταξίδι αυτογνωσίας, ένα ταξίδι στην ανθρώπινη ψυχή και στις αντιθέσεις του πολέμου.
Αδελφοί Ταμπιάνι
Παθιασμένοι με τον κινηματογράφο από παιδιά, έκαναν τα πρώτα τους βήματα στον χώρο σκηνοθετώντας ντοκιμαντέρ και μια ανεξάρτητη ταινία. Το 1974 με την ταινία Allonsanfàn (Αλονζανφάν) συνεργάζονται με δυο ιερά τέρατα του Ιταλικού κινηματογράφου: τον Μαρτσέλο Μαστρογιάνι και τον Ένιο Μορικόνε. Το 1977 Πατέρας αφέντης κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ η Νύχτα του Αγίου Λαυρεντίου (1982) κέρδισε το ειδικό βραβείο της κριτικής επιτροπής. Το 2012 στην ταινία Ο Καίσαρας πρέπει να πεθάνει παίζουν την τραγωδία του Σαίξπηρ οι φυλακισμένοι στις φυλακές της Ρεμπίμπια και κέρδισαν τη Χρυσή Άρκτο στο Βερολίνο και το Δαυίδ του Ντονατέλο καλύτερης ταινίας και καλύτερου σκηνοθέτη
Λούκα Μαρινέλι (Ρώμη, 1984)
Πρωταγωνιστεί με μεγάλη επιτυχία στην ταινία Η μοναξιά των πρώτων αριθμών (La solitudine dei numeri primi, 2010). Το 2013 είναι υποψήφιος στα Δαυίδ του Ντονατέλο, στο Nastro d’argento και στη Χρυσή Σφαίρα καλύτερου πρωταγωνιστή με την ταινία Tutti i santi giorni (Κάθε ευλογημένη μέρα). Με την μεγάλου μήκους ταινία του Κλάουντιο Καλιγκάρι, Non essere cattivo (Μην είσαι κακός, 2015) κέρδισε το βραβείο Premio Pasinetti καλύτερου ηθοποιού στο 72ο Φεστιβάλ κινηματογράφου της Βενετίας. Την ίδια χρονιά με τον εμβληματικό ρόλο στην ταινία Lo chiamavano Jeeg Robot (Με λένε Τζίγκ), σε σκηνοθεσία του Γκαμπριέλε Μαϊνέτι, κέρδισε το πρώτο Δαυίδ του Ντονατέλο καλύτερου δεύτερου ρόλου. Το 2017 υποδύεται τον Φαμπρίτσιο Ντε Αντρέ στην τηλεοπτική βιογραφία αφιερωμένη στον τραγουδοποιό και στην τηλεοπτική σειρά Trust.
